özgün
sf. 1. Yalnız kendine özgü bir nitelik taşıyan, orijinal, ibdai: Eskinin doğa ile uyuşan, özgün yapılarını yıkıp yerine yabancı, öykünme, yaratıcılıktan yoksun yapılar dikerek çirkinleştirdik. -N. Cumalı. 2. Bir buluş sonucu olan, nitelikleri bakımından benzerlerinden ayrı ve üstün olan: Özgün biçim. 3. Çeviri olmayan, asıl olan (metin).
özgün İng. original
özgün Fr. original
(Bir eser hakkında) İlk meydana getirilen. 2. (Çevirme esere karşın olarak) Asıl metin. 3. Başkalarını örnek tutmayıp kendisi örneklik eser veren (yazar) ve bu yolda meydana getirilen (eser) (ÖZGÜNLÜK, Originalité).
özgün Fr. original
1. İlk örnek. Karşıtı: kopya. 2. Başkalarını örnek tutmayıp yeni ve kişisel yapıt veren, yaratan (sanatçı), bu özelliği taşıyan (yapıt).
Özgün Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Nitelikleri bakımından benzerlerinden ayrı ve üstün olan. 2. Yalnız kendine özgü bir nitelik taşıyan.Cinsiyet: Kız 1. Nitelikleri bakımından benzerlerinden ayrı ve üstün olan. 2. Yalnız kendine özgü bir nitelik taşıyan.
özgün için benzer kelimeler
özgün, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
ö harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'ö', 'z', 'g', 'ü', 'n', şeklindedir.
özgün kelimesinin tersten yazılışı nügzö diziliminde gösterilir.