özlü
sf. 1. Özü olan, öz bölümü çokça olan: Gönlüm dolu İstanbul'un en özlü sesiyle. -Y. K. Beyatlı. 2. Kıvamlı. 3. Benliğinde, varlığında, yapısında herhangi bir nitelik bulunan: Ben o kadar bedbaht, doğru özlü bir kadınım ki beni sonra anlayacaksınız. -A. Gündüz. 4. Yapışkan, verimli (toprak). 5. Düşünceyi gereksiz söz kullanmadan bildiren: Özlü anlatım. 6. zf. Kısa ve anlamlı bir biçimde: Köprüye kadar kendi dünyaları içinde ne tatlı, ne özlü konuşurlardı. -Y. Z. Ortaç.
özlü Osm. Muciz
Az kelime ile çok şey anlatan (ÖZLÜLÜK, İcaz, Concision).
özlü Osm. mucez
Az sözcükle çok şey anlatan (söz).
Özlü Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Özü, benliği olan. 2. İçten, gerçek. Cinsiyet: Kız 1. Özü, benliği olan. 2. İçten, gerçek.
Özlü
Antalya ili, Aksu bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Özlü
Çankırı ili, Orta ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Özlü
Erzincan ili, Kuruçay bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Özlü
Giresun ili, Tirebolu ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Özlü
İçel ili, Mut ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Özlü
Ordu ili, Gölköy ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Özlü
Şanlıurfa ili, Yardımcı bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Özlü
Trabzon ili, Arsin ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
özlü için benzer kelimeler
özlü, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
ö harfi ile başlar, ü harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'ö', 'z', 'l', 'ü', şeklindedir.
özlü kelimesinin tersten yazılışı ülzö diziliminde gösterilir.