öznel

öznel

sf. Özneye ilişkin olan, öznede oluşan, nesnelerin gerçeğine değil, bireyin düşünce ve duygularına dayanan, enfüsi, subjektif, nesnel karşıtı: “Bence bunu düşünelim ve ortaya çıkacak öznel davranışımızı içtenlikle dile getirelim.” -M. C. Anday.


öznel İng. subjective

1. Özneyle ilişkisi olan; öznede oluşan. 2. Nesnelerin gerçeği yerine öznenin düşünce ve duygularına dayanan.


öznel İng. subjective

1. Özneye ilişkin olan. 2. Öznede temellendirilen, özneyle belirlenmiş olan, özne için geçerli olan. Karşıtı bk. nesnel


öznel İng. subjective

Kişiye özgü olan; başkalarınca gözlenip izlenemeyen, ancak kişinin bilincinde olduğu (içsel süreçler).


öznel için benzer kelimeler


öznel, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, ö harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ö', 'z', 'n', 'e', 'l', şeklindedir.
öznel kelimesinin tersten yazılışı lenzö diziliminde gösterilir.