özüt

a. kim. Bir maddenin herhangi bir yolla elde edilmiş olan özü, ekstre.

Zayıf, güçsüz.

Herhangi bir organ ve dokunun mekanik olarak parçalanmasıyla (homojenizasyon) elde edilen yapı. Ekstrakt.

Sıkıştırma, parçalama, çözme vb. yöntemlerle bulunduğu ortamdan ayrılan sıvı özdek.

1.Bitki dokularından, sıkma, çözücü emdirme veya ıslak öğütme yoluyla elde edilmiş madde. 2.Soğan, sarımsak, haşhaş gibi bitkilerin özsularında sıvı kısım uzaklaştırılarak elde edilmiş kuru toz. 3.Karmaşık bir çözeltiyi, onunla karışmayan başka bir sıvı ile çalkalayıp sonra sıvıları ayırarak elde edilen saflaştırma işlemlerinde önemli olan daha az bileşenli yeni çözelti.

Özütleme süreçleri ile, filizlerinden özütlenmiş olan element.

(hulâsa) (kimya)

Bir maddenin özünü çıkarma, özünü elde etme, ekstrakt.

metalbilim: Özel süreçlerle töz ayrıştırılmış öğe.

Azotsuz öz madde.

özüt için benzer kelimeler

özüt, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, ö harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ö', 'z', 'ü', 't', şeklindedir.
özüt kelimesinin tersten yazılışı tüzö diziliminde gösterilir.