pala

pala İt. pala

(I) a. 1. Kavisli, kısa, uç bölümü geniş, kabzasına doğru daralan bir tür kılıç: “Belindeki kısa palasıyla ve omuzunda gri tüfeğiyle masanın kenarına oturdu.” -F. R. Atay. 2. Kürek vb. araçların, enli ve yassı bölümü. 3. Bir yere çaprazlama konulan yassı kiriş veya kereste.

II) a. hlk. 1. Bez parçalarından dokunan basit kilim, yaygı: “Kendi ürettiği kocaman sürünün yünlerinden Fadime nine ne güzel palalar dokumuş.” -H. E. Adıvar. 2. Eski, kullanılmış eşya veya giysi.


pala

Pınar, çeşme.


pala

Kuru ve taze fasulye.


pala

1. bk. pakla-1. 2. bk. pakla-2.


pala

1. Eski, kullanılmış (eşya, giysi). 2. Paçavra, bez parçası. 3. Kumaş kırpıntısı. 4. Çocuk bezi. 5. Beyaz yünden dokunmuş bir çeşit örtü. 6. Bez parçalarından dokunan adi kilim, yaygı.


pala

1. Yatak. 2. Yatak, yorgan.


pala

Çamaşır tokacı.


pala

Balıkçı kayıklarındaki dümen.


pala

Mendil.


pala

Yatak ve yorgan.


pala

Kilim


pala

Fasulye

I) Testere. (*Aksaray -Niğde)

II) 1. Yatak. (Güzel, Boyalı, Akbaş *Güdül -Ankara) 2. Eski bezlerden yapılan kilim. (Göçmenler *Beypazarı -Ankara)


pâla

(


pala için benzer kelimeler


pala, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, p harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'p', 'a', 'l', 'a', şeklindedir.
pala kelimesinin tersten yazılışı alap diziliminde gösterilir.