panteon
panteon Fr. panthéon
Panteon İng. Pantheon
a. esk. 1. Yunan ve Romalıların en büyük tapınaklarına verdikleri ad. 2. Bir halkın, bir ulusun bütün tanrıları: Eski Yunan panteonu. 3. Büyük yararlık göstermiş kimselerin gömüldüğü ulusal anıt.
Panteon İng. Pantheon
1. Eski Yunan ve Roma'da en büyük tapınak. 2. Bir toplulukta tapılan tanrıların tümü. 3. Paris'te ünlü kişilerin gömülü bulundukları tapınağın adı.
panteon, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
p harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'p', 'a', 'n', 't', 'e', 'o', 'n', şeklindedir.
panteon kelimesinin tersten yazılışı noetnap diziliminde gösterilir.