pekâlâ
sf. (pekâ:lâ:) 1. Benzerlerinden aşağı olmayan: Pekâlâ bir ev, niçin beğenmediniz? 2. e. Dediğin gibi olsun, öyle kabul edelim anlamlarında bir söz, peki: Pekâlâ madem biliyordun, ne diye söylemedin? 3. zf. Kesinlikle: Pekâlâ gideceğim, siz ne karışıyorsunuz? 4. zf. Elbette: Gece yarısını geçmiş olmasına rağmen, hiç olmazsa, arkadaşım pekâlâ beni bekleyebilirdi. -K. Bilbaşar. 5. zf. Çok iyi: Hâlbuki yalının rehinde olduğunu pekâlâ işitmiştim. -Y. K. Karaosmanoğlu.
pekâlâ, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
p harfi ile başlar, â harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'p', 'e', 'k', 'â', 'l', 'â', şeklindedir.
pekâlâ kelimesinin tersten yazılışı âlâkep diziliminde gösterilir.