reaya

reaya Ar. re¤¥y¥

a. (rea:ya:) esk. 1. Bir hükümdarın yönetimi altındaki halk. 2. Tanzimattan önce Osmanlı Devleti'nin Müslüman olmayan uyrukları: “Buradaki Türkler de tek tük reayayı görmemezliğe gelebiliyorlardı.” -A. Ş. Hisar. 3. mec. Hristiyan.


reaya

1. Osmanlı İmparatorluğu’nda yönetime katılmayan, askeri sınıf dışında kalan, geçimini tarım ve ticaretle sağlayan kesim. 2. Tanzimat'tan önce Osmanlı İmparatorluğu'nda müslüman olmayan kişiler.


reaya Osm. Raiyye, raiyyet

Genel olarak Osmanlı uyruğu, dar anlamda vergi yükümlüsü olan sınıflar.


reaya, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, r harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'r', 'e', 'a', 'y', 'a', şeklindedir.
reaya kelimesinin tersten yazılışı ayaer diziliminde gösterilir.