redif

redif Ar. red³f

a. tar. 1. Son dönem Osmanlı ordusunda, askerlik görevini bitirdikten sonra yedeğe ayrılan er: “Bir büyük karargâhta kumandan ve zabitlere hizmetçi dağıtıldığı zaman, zabit namzetlerinin payına eğer salak bir Şam redifi düşerse gene iyidir.” -F. R. Atay. 2. ed. Şiirde uyaktan sonra tekrarlanan, aynı harflerden oluşan kelime veya ek, yedek.


redif

Son dönem Osmanlı ordusunda altı yıllık nizamiye hizmetini tamamladıktan sonra, daha 14 yıl süre ile yedek asker durumunda olanlara verilen ad.


redif, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, r harfi ile başlar, f harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'r', 'e', 'd', 'i', 'f', şeklindedir.
redif kelimesinin tersten yazılışı fider diziliminde gösterilir.