revan

revan Far. rev¥n

sf. esk. Giden, yürüyen: “Arabalarımıza binip Tiran yoluna revan, âdeta, kır gezintisine çıkmış bir aile hâlinde idik.” -Y. K. Karaosmanoğlu.


revan

< Far. revân: revan; yola çıkma || revan olmak / etmek: yola koyulmak

< Far. revân) (tek başına kullanılmaz)// revan olmak: akmak


Revan Köken: Far.

Cinsiyet: Kız 1. Yürüyen, giden, akan. 2. Ruh, can.Cinsiyet: Erkek 1. Doğru yolu tutan. 2. İyi hareket eden, akıllı. 3. Ergin.


revan için benzer kelimeler


revan, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, r harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'r', 'e', 'v', 'a', 'n', şeklindedir.
revan kelimesinin tersten yazılışı naver diziliminde gösterilir.