rücu

rücu Ar. ruc°¤

a. (rücu:) esk. 1. Geri dönme, sözünü geri alma, cayma, tersinme. 2. fel. Kayıtım.

rücû`

1) dönme (Rücktritt, résiliation). 2) başvurma (Rückgriffj recours). ~ hakkı: 1) dönme hakkı. 2) başvurma hakkı. ~ a kefil: başvurma boyunlusu.

rücu için benzer kelimeler

kabili rücu akreditif

rücu edilebilir akreditif

rücu edilemez akreditif

rücu etmek

rücu hakkı

rücu, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, r harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'r', 'ü', 'c', 'u', şeklindedir.
rücu kelimesinin tersten yazılışı ucür diziliminde gösterilir.