rütbe

rütbe Ar. rutbe

a. 1. Mertebe, derece, paye: “Müfit vatandaş yetiştirmenin kutsi zevki de her rütbenin, her zevkin fevkinde değil midir?” -E. İ. Benice. 2. Subay, astsubay ve polislerin sahip olduğu derece, mevki: “Ben de nişancı taburunun subaylarını rütbeleriyle, isimleriyle bilirdim.” -N. Cumalı.


rütbe için benzer kelimeler


rütbe, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, r harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'r', 'ü', 't', 'b', 'e', şeklindedir.
rütbe kelimesinin tersten yazılışı ebtür diziliminde gösterilir.