şak
(I) a. Eni geniş bir şeyle vurulduğunda çıkan ses.
şak, -kkı Ar. şa®®
(II) a. esk. 1. Yarma, yarılma. 2. Yarık, çatlak.
şak
Bölük, parça, dilim.
şak
Orta : Alnının şakına vurmuşlar değneği.
şak
1.İri ve güzel aşık. 2.Dik duran aşık.
şak
Parça, bölük.
şak
1. Dayak: Şak yemiş. 2. Tekme.
şak
''Şak'' sesi
şak
Uşak
şak
Güreş donu kasnağının tam göbek altına gelen bölümü.
şak
hlk. Etelerin tuzlanması işleminde, tuzun etin içerisine geçmesi ve su kaybını kolaylaştırmak için et yüzeyine bıçak ucu ile yapılan kesit.
I) Düvenin yukarı kalkık olan ön kısmı. (Gücünkaya *Aksaray, Beyağıl *Ulukışla -Niğde)II) Bir kilimi oluşturan iki parçadan herbiri. (Halkaçayır *Pınarbaşı -Kayseri)şak için benzer kelimeler
şak, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca,
ş harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'ş', 'a', 'k', şeklindedir.
şak kelimesinin tersten yazılışı kaş diziliminde gösterilir.