şakşak

şakşak, -ğı

a. Çoğunlukla hokkabazların kullandıkları, hafifçe vurulduğunda hızla vurulmuş gibi “şak” diye ses çıkaran tahta maşa.


şakşak

Elde oynanan büyük taneli tespih.


şakşak

Çocukların mısır sapından yaptıkları, ses veren bir oyuncak.


şakşak

Taş bilye.


şakşak

Kapı tokmağı.


şakşak

Geveze.


şakşak

1.Sarı çiçekli bir bitki. 2.Dağda biten, ekşimsi, yenilebilir bir ot.


şakşak

1.Değirmende buğday tanelerinin döküldüğü yer.


şakşak

Davar kırkmakta kullanılan makas.


şakşak

Değirmen çakıldağı.


şakşak

Tahta çalpara.


şakşak

Akide şekeri


şakşak

İri taneli tespih.


şakşak

El çırpma, alkış.


şakşak

1. Değirmen deposunda tahılın bittiğini bildiren çıngırak. 2. Değirmen taşına tahılın döküldüğü yer.


şakşak

1. Pişekâr'ın elinde bulunan, çeşitli etmenleri sağlayan çatal tahta. bk. pastav. 2. İtalyan halk doğaçlama tiyatrosunda uşakların kullandığı çatal tahta. 3. Hokkabazların dikkati çekmede kullandıkları çatal tahta.


şakşak İng. slap stick

Akyüzlü soytarı'nın adaşını dövmede kullandığı, «şakşak» diye ses çıkaran çatal sopa. bk. pastav (TİY).


şakşak İng. clapp (stick), clapper

Sinema Ses ile görüntü aynı zamanda alındığı durumlarda çekim tahtasına eklenen ve tahtanın kenarına çarptırılınca güçlü bir "şak" sesi çıkaran ve eşlemeyi sağlamakta kullanılan parça.


şakşak! İng. clap!

Sinema Şakşağın kullanılması için şakşakçıya verilen komut.

Ort. O.):1. Pişekâr'ın elinde bulunan çatal tahta; şakşak diye ses verir. bk. pastav. 2. Commedia dell'Arte'de komik uşaklar da kullanılır.


şakşak

İri boncuklu tespih. (Yukarıdinek *Şarkikaraağaç, Afşar *Gelendost -Isparta)


Şakşak

Erzurum ili, Tekman ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Şakşak

Hatay ili, Yayladağı ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


şakşak için benzer kelimeler


şakşak, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, ş harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ş', 'a', 'k', 'ş', 'a', 'k', şeklindedir.
şakşak kelimesinin tersten yazılışı kaşkaş diziliminde gösterilir.