şakul
şakul, -lü Ar. ş¥®°l
şakul
a. (şa:ku:lü) fiz. esk. Çekül.
şakul
[soğul, şakül, şargül, şaval, şavkul, şavlu, şavul] : Yapılarda duvarı düzgün örebilmek için kullanılan araç. (Akbaş *Güdül -Ankara; Yenikent *Aksaray -Niğde) [soğul] : (Amasya) [şakül] : (*Kemalpaşa -İzmir; Güzel *Güdül -Ankara) [şargül] : (*Ermenek -Konya) [şaval] : (Alçılı *Delice, Oyaca *Haymana -Ankara) [şavkul] : (Sevdiğim -Kırşehir) [şavlu] : (Boyalı *Güdül -Ankara) [şavul] : (Ilıca *Ayaş -Ankara)
şakul, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
ş harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'ş', 'a', 'k', 'u', 'l', şeklindedir.
şakul kelimesinin tersten yazılışı lukaş diziliminde gösterilir.