şakul

şakul, -lü Ar. ş¥®°l

a. (şa:ku:lü) fiz. esk. Çekül.


şakul

[soğul, şakül, şargül, şaval, şavkul, şavlu, şavul] : Yapılarda duvarı düzgün örebilmek için kullanılan araç. (Akbaş *Güdül -Ankara; Yenikent *Aksaray -Niğde) [soğul] : (Amasya) [şakül] : (*Kemalpaşa -İzmir; Güzel *Güdül -Ankara) [şargül] : (*Ermenek -Konya) [şaval] : (Alçılı *Delice, Oyaca *Haymana -Ankara) [şavkul] : (Sevdiğim -Kırşehir) [şavlu] : (Boyalı *Güdül -Ankara) [şavul] : (Ilıca *Ayaş -Ankara)


şakul, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, ş harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ş', 'a', 'k', 'u', 'l', şeklindedir.
şakul kelimesinin tersten yazılışı lukaş diziliminde gösterilir.