şapka

şapka Rus.

a. (şa'pka) 1. Keçe, hasır, kumaş, ip vb. ile yapılan başlık: Türkler başlık olarak 1925'te şapkayı kabul ettiler. 2. Boru, baca, direk vb. şeylerin açık olan üst bölümünü havanın etkisinden korumak için takılan başlık: Soba borusu şapkası. Lamba şapkası. 3. bit. b. Bazı bitkilerde, özellikle mantarlarda sapın üstünde bulunan, üreme organlarını taşıyan şapka biçimindeki organ. 4. db. Düzeltme işareti.

şapka Osm. iklîl-i fıtır

(mantar) (botanik)

şapka İng. cap

Ökoryatik mRNAnın 5' ucunda bulunan metillenmiş yapı, 7-metilguanozin.

şapka için benzer kelimeler

şapka, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, ş harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ş', 'a', 'p', 'k', 'a', şeklindedir.
şapka kelimesinin tersten yazılışı akpaş diziliminde gösterilir.