şapka

a. (şa'pka) 1. Keçe, hasır, kumaş, ip vb. ile yapılan başlık: Türkler başlık olarak 1925'te şapkayı kabul ettiler. 2. Boru, baca, direk vb. şeylerin açık olan üst bölümünü havanın etkisinden korumak için takılan başlık: Soba borusu şapkası. Lamba şapkası. 3. bit. b. Bazı bitkilerde, özellikle mantarlarda sapın üstünde bulunan, üreme organlarını taşıyan şapka biçimindeki organ. 4. db. Düzeltme işareti.

(mantar) (botanik)

Ökoryatik mRNA’nın 5' ucunda bulunan metillenmiş yapı, 7-metilguanozin.

şapka için benzer kelimeler

şapka, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, ş harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ş', 'a', 'p', 'k', 'a', şeklindedir.
şapka kelimesinin tersten yazılışı akpaş diziliminde gösterilir.