şefaat

şefaat, -tiAr. şef¥¤at

a. (şefa:at) Birinin suçunun bağışlanması veya dileğinin yerine getirilmesi için o kimseyle Tanrı arasında peygamberin yaptığı aracılık.


Şefaat Köken: Ar.

Söyleyiş: (şefa:at) Cinsiyet: Kız Birinin suçunun bağışlanması veya dileğinin yerine getirilmesi için o kimseyle Tanrı arasında peygamberin yaptığı aracılık.Cinsiyet: Erkek Birinin suçunun bağışlanması veya dileğinin yerine getirilmesi için o kimseyle Tanrı arasında peygamberin yaptığı aracılık.


şefaat için benzer kelimeler


şefaat, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, ş harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ş', 'e', 'f', 'a', 'a', 't', şeklindedir.
şefaat kelimesinin tersten yazılışı taafeş diziliminde gösterilir.