seğmen

seğmen Far. segb¥n

a. Genellikle atlı olarak savaşa katılan, kendi içlerinde hiyerarşik bir düzen bulunan yarı askerî güvenlik gücü.


seğmen

Tahtadan yapılmış, arkalıksız, küçük iskemle.


seğmen

Üstü işlemeli heybe.


seğmen

Bir çeşit kilim, çul vb. dokuma örneği


seğmen

[sekmen (I) -1] Tabure. (Anaç *Perşembe -Ordu) [sekmen (I) -1] : (Abdaloğlu *Gerze -Sinop)


Seğmen Köken: T.

Cinsiyet: Erkek Bayram günlerinde, düğünlerde, törene yerli giysilerle, atlı ve silahlı olarak katılan yiğit.


seğmen için benzer kelimeler


seğmen, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, s harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 's', 'e', 'ğ', 'm', 'e', 'n', şeklindedir.
seğmen kelimesinin tersten yazılışı nemğes diziliminde gösterilir.