şehadet

şehadet Ar. şeh¥det

a. (şeha:det) 1. Tanıklık, şahitlik: “Dünya karşısında Türk'ün kendi kendisi için yapacağı şehadet daha adamakıllı yapılmamıştır.” -A. Ş. Hisar. 2. Yüksek bir ülkü uğrunda ölme, şehit olma.


Şehadet Köken: Ar.

Söyleyiş: (şeha:det) Cinsiyet: Erkek 1. Tanıklık, şahitlik. 2. Bir şeyin doğruluğuna inanma. 3. Yüce bir ülkü uğrunda ölme, şehitlik. 4. İşaret, iz.


şehadet için benzer kelimeler


şehadet, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, ş harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ş', 'e', 'h', 'a', 'd', 'e', 't', şeklindedir.
şehadet kelimesinin tersten yazılışı tedaheş diziliminde gösterilir.