şehvet

şehvet Ar. şehvet

a. 1. Erkek ve dişinin birbirine karşı duydukları cinsel istek, kösnü. 2. mec. Aşırı istek: “Her sabah masamıza yeni bir şehvetle geçtik.” -H. Taner.

---

şehvet, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, ş harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ş', 'e', 'h', 'v', 'e', 't', şeklindedir.
şehvet kelimesinin tersten yazılışı tevheş diziliminde gösterilir.