sele
(I) a. Yayvan, genişçe sepet: İş önlükleri bağlandı, sele denilen hasır sepetlerle tarlaya dalındı. -O. Kemal.
sele Fr. selle
(II) a. sp. Bisikletin oturulacak yeri.
III) a. Sere.sele
Başparmakla işaret parmağı arasındaki uzaklık (el açık durumdayken).
sele
1.Kulpsuz, yayvan çamaşır sepeti. 2.Kulplu sepet. 3.Ekmek sepeti. 4.Kaşık konan küçük sepet. 5.Hasırdan örülmüş düz tabla. 6.Küfe. 7.Arı kovanı.
sele
Harç, çamur taşımaya yarayan dört saplı araç, teskere
sele
Ağ, file.
sele
El gergin durumdayken başparmakla işaretparmağı arasındaki uzaklık.
sele
1. Yufka ekmeği ya da yıkanmış giysi koymaya yarayan yayvan, geniş, kulpsuz sepet. 2. Söğüt dallarından örülen küçük, kulpsuz sepet. 3. Büyük iki kulplu sepet. 4. Ekmek sepeti.
sele
< Far. selle: Söğüt sürgünlerinden örülmüş, leğen tipinde, yayvan sepet (Erzincan Merkez)
sele
Yayvan sepet; çamaşır sepeti. || çamaşır selesi
sele
< Ar. selle: 1. Süt, yoğurt gibi yiyeceklerin üzerine kapatılan söğüt sürgünlerinden örülme sepet. 2. Telden yapılmış yayvan sepet
sele
Kulpsuz sepet
sele İng. bin
sele Fr. selle
Çiftekerin oturulacak yeri. Yol, yarışlık, erkek, kadın, çocuk ve gezi için ayrı nitelikte, değişiklik ölçü ve biçimde türleri vardır.
sele
1. Yıkanmış buğdayın suyunu çekmesini sağlamak amacıyla kullanılan, çubuk ya da pedaldan yapılma örgü sepet. (Büyükdivan -Çorum) 2. Sergi yerine üzüm taşımakta kullanılan örme sepet. (*Kemalpaşa -İzmir) [selek -1] : (Karaköy *Bozüyük -Bilecik) 3. Kulpsuz, yayvan örgü sepet. (Miri *Fatsa -Ordu; Bölükbaşı *Selim -Kars) 4. Küçük sepet. (Boyalı *Güdül -Ankara) 5. Yapı işlerinde taş taşımak için kullanılan işçilerin taşıdığı araç. (Adalıkuyu *Bozüyük -Bilecik)
sele
Büyük sepet.
sele
bk. sere
Sele
Ankara ili, Çubuk ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
sele için benzer kelimeler
sele, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
s harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
's', 'e', 'l', 'e', şeklindedir.
sele kelimesinin tersten yazılışı eles diziliminde gösterilir.