sema
sema Ar. sem¥¢
sema Ar. sem¥¤
semâ
Sema Köken: Ar.
(I) a. (sema:) Gök: Burası ufukları geniş, seması bulutsuz, güneşi berrak bir yeşil saha idi. -H. C. Yalçın.
sema Ar. sem¥¤
(II) a. (sema:) esk. 1. İşitme, duyma. 2. Mevlevi dervişlerinin ney, nısfiye vb. çalgılar eşliğinde, kollarını iki yana açıp dönerek yaptıkları ayin.
semâ
bk. semah
Sema Köken: Ar.
Söyleyiş: (sema:) Cinsiyet: Kız Gökyüzü.
sema için benzer kelimeler
sema, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
s harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
's', 'e', 'm', 'a', şeklindedir.
sema kelimesinin tersten yazılışı ames diziliminde gösterilir.