semer

semer Rum.

a. 1. At, eşek, katır vb. hayvanların sırtına yerleştirilen, üzerine yük bağlanan veya binilen, iskeleti ağaçtan araç: “Semere asılı bir sepeti çözüp ağacın uygun bir dalına astı.” -N. Cumalı. 2. Hamalların yük taşırken kullandığı deriden sırt yastığı, arkalık. 3. jeol. Yukaç.


semer Fr. Selle
semer

Duvarın üstüne yapılan eğik sırt.


semer

Düğün evinde sıralanarak oturuş.


semer

Yağmur sularının duvara akmamasını sağlamak için damın çevresine tuğladan ya da küçük taşlardan yapılan yükseklikler.


semer

Toprak damlarda saçak yerinde olan çevre


semer

Semer; toprak damların çevresi. || semerin başında oynamak: çok canbaz olmak || semerin çillerini gemirmek: çok aç kalmış olmak


semer İng. clitellum

Bazı solucanların, eşeysel olgunlaşma zamanı şişkinleşen ve özel bir salgı salgılayan bezleri kapsayan vücut bölgesi. Klitellum.


semer İng. anticline
semer Fr. clitellum

(biyoloji)


semer

1. Eşeğin sırtına yerleştirilen insan ya da yük taşıma aracı. (Taşpınar *Aksaray -Niğde) 2. Hamalların yük taşıma sırasında, yük ile sırtları arasına koydukları içi saman dolu yastık. (-Kütahya)


semer İng. clitellum

(karşılık: klitellum), (Lat. clitella = semer)Bazı kurtların eşeysel olgunlaşma zamanı şişkinleşen ve özel bir salgı salan bezleri kapsayan vücut bölgesi.


Semer

Ankara ili, Güvem bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


semer için benzer kelimeler


semer, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, s harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 's', 'e', 'm', 'e', 'r', şeklindedir.
semer kelimesinin tersten yazılışı remes diziliminde gösterilir.