şenaat

şenaat, -ti Ar. şen¥¤at

a. (şena:at) esk. İğrençlik, kötülük, alçaklık: “Bir müsteşarı elinde bulundurmak için her türlü şenaate katlanabileceğine inanmıyordu.” -P. Safa.

---

şenaat, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, ş harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ş', 'e', 'n', 'a', 'a', 't', şeklindedir.
şenaat kelimesinin tersten yazılışı taaneş diziliminde gösterilir.