şif

şif Erm.

a. hlk. 1. Pamuk kozası: “Ortalık acı acı yanık şif kokuyordu.” -O. Kemal. 2. Şırası alınmış üzüm posası.


şif

1.Şırası alınmış üzüm posası. 2.Sebze, meyve posası. 3.Pamuktan ayrılmış kabuk.


şif

1.Tarla içinde biriken su. 2.Sel suyu. 3.İçinde az su bulunan otlu ark, dere.


şif

Soğan, sarmısak, pırasa gibi bitkilerde çiçek sapı.


şif

Kapı eşiği, pencere kıyısı.


şif

Tane (genellikle üzüm için).


şif

İçinde biraz su bulunan sazlık veya tarla


şif, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, ş harfi ile başlar, f harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ş', 'i', 'f', şeklindedir.
şif kelimesinin tersten yazılışı fiş diziliminde gösterilir.