sığ

sf. 1. Derinliği az, dibi yüzeyine yakın olan (göl, deniz, akarsu vb.): “Mercan adaları sığ bir kayalığın etrafını alırlar.” -S. F. Abasıyanık. 2. mec. Ayrıntıya inmeyen, yeterli olmayan, yüzeyde kalan: Sığ düşünce.

Çukur yerlere toplanan kar yığını.

Ahırla oda arasındaki dar aralık, koridor.

1.Dolu çuvalın ağzı bağlanırken ipin kaymasını önlemek amacıyla sokulan ince, sert sopa. 2.Örgü şişi.

Sazlık, bataklık.

Etek ucu çevresi.

Sel sularının getirdiği mil yığını.

sığ için benzer kelimeler

sığ, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, s harfi ile başlar, ğ harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 's', 'ı', 'ğ', şeklindedir.
sığ kelimesinin tersten yazılışı ğıs diziliminde gösterilir.