sıktırma
a. 1. Sıktırmak işi. 2. mdn. Tahkimat birimlerinin oynamasını veya kaymasını önlemek amacıyla birim ile arazi arasında kalan boşluklara sıkıştırılan bir tür takoz.
sıktırma
Kollu ya da kolsuz korsa gibi sıkan kadın yeleği.
sıktırma
Fes üstüne dizilen altın.
sıktırma
Sallanan ya da eğri duran bir şeyin altına sıkıştırılan taş, ağaç parçası : Öteki uca bir sıktırma koyuver.
sıktırma
Kemer, kuşak.
sıktırma
Korsa.
sıktırma
[sıkma (II) -1, sıkma (II) -2] : 1. Arabalarda okun dingile bağlandığı yer. (Taşpınar, Yenikent *Aksaray, *Bor -Niğde; Yenidoğan *Bey-şehir -Konya) [sıkma (II) -1] : (Gücünkaya *Aksaray -Niğde) 2. Arabalarda oku dingile bağlayan U biçiminde araç. (Eskil *Aksaray -Niğde) [sıkma (II) -2] : (Ortayazı *Senirkent -Isparta)
sıktırma, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca,
s harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
's', 'ı', 'k', 't', 'ı', 'r', 'm', 'a', şeklindedir.
sıktırma kelimesinin tersten yazılışı amrıtkıs diziliminde gösterilir.