şimşek
a. 1. Bir bulutun tabanı ile yer arasında, iki bulut arasında veya bir bulut içinde elektrik boşalırken oluşan kırık çizgi biçimindeki geçici ışık, balkır, çakım, çakın, yalabık, yıldırak. 2. mec. Parıltı.
şimşek
Sivri, ince.
şimşek
Öküzlerin başında görülen bir hastalık.
şimşek
Girişken.
şimşek
Çabucak, birdenbire.
şimşek
Büyükbaş hayvanların boyun damarlarında oluşan hastalık.
şimşek İng. flash of lightning
Fırtına sırasında, bulutlar arasında elektrik boşalmaları nedeniyle oluşan ve gök gürlemesiyle beliren çakım.
şimşek Fr. éclaire
(fizik)
Şimşek Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Bir bulutun tabanı ile yer arasında, iki bulut arasında veya bir bulut içinde elektrik boşalırken oluşan kırık çizgi biçimindeki geçici ışık. 2. Canlı, hızlı, coşkulu, hareketli kimse.
şimşek için benzer kelimeler
şimşek, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
ş harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'ş', 'i', 'm', 'ş', 'e', 'k', şeklindedir.
şimşek kelimesinin tersten yazılışı keşmiş diziliminde gösterilir.