sır

sır

(I) a. 1. Bazı nesnelere parlaklık verme, dış etkilerden koruma, sızmalarını önleme vb. amaçlarla sürülen, saydam veya donuk vernik: Küpün sırı dökülmüş. 2. Aynaların arkasına ve kaplama metal eşyanın yüzüne sürülen ince tabaka.


sır, -rrı Ar. sirr

(II) a. 1. Varlığı veya bazı yönleri açığa vurulmak istenmeyen, gizli kalan, gizli tutulan şey. 2. Aklın erişemediği, açıklanamayan veya çözülemeyen şey, giz, gizem: “Bu bahçede açılan her gonca / Sırlar açıyor yerden gökten” -T. Oflazoğlu. 3. Bir işin, bir şeyin dikkat, yetenek, deneyim ve sezgi yardımıyla kavranabilen en zor, en ince yanı. 4. Bir amaca ulaşmak için kullanılan, başvurulan özel ve gizli yöntem.


sır Fr. Émail
sır

Hafif esen dondurucu yel.


sır

Tanrı.


sır

Sığır.


sır

1. Sıvıların üstünde oluşan ince katman. 2. Göl, dere vb. suların yüzeyinde oluşan ince buz katmanı.

< Ar. sırr) sır


sır İng. glaze

Yapısı kimyasal olarak cama benzeyen, camsı yüzey örtü.


sır için benzer kelimeler


sır, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, s harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 's', 'ı', 'r', şeklindedir.
sır kelimesinin tersten yazılışı rıs diziliminde gösterilir.