şirret

şirret Ar. şirret

sf. Kavga çıkarmaktan hoşlanan, edepsiz (kimse): “Melek kadar masum / Yok canım şeytan kadar şirret” -B. Necatigil.


şirret

< Ar. şirret: kavgacı, kötü kimse; açıkgöz


şirret, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, ş harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ş', 'i', 'r', 'r', 'e', 't', şeklindedir.
şirret kelimesinin tersten yazılışı terriş diziliminde gösterilir.