söküntü
söküntü
söküntü
söküntü
söküntü
söküntü
a. 1. Sökülen şeyin parçası. 2. Ağaçlık yerden açılan tarla.
söküntü
1.Altüst edilmiş, havalandırılmış toprak. 2.Ağaçlık ya da boz yerden açılan, ekime elverişli duruma getirilen tarla. 3.Kirizma.
söküntü
İplik ve kumaş parçaları.
söküntü
Bozgun : Millete söküntü düştü, Gars*a doğru gider
söküntü
Bedende yara ya da çıban oluşturan, geçici, ateşli hastalıkların tümü
söküntü, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
s harfi ile başlar, ü harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
's', 'ö', 'k', 'ü', 'n', 't', 'ü', şeklindedir.
söküntü kelimesinin tersten yazılışı ütnükös diziliminde gösterilir.