sönmek

sönmek, -er

(nsz) 1. Yanmaz, aydınlatmaz, parlamaz olmak: “Son yıldız vadinin üstünde bir yanıp bir sönüyordu.” -T. Buğra. 2. Parlaklığını, ışığını yitirmek. 3. Hava veya başka bir gaz ile şişirilmiş bir şeyin havası kaçıp şişkinliği inmek: Balon söndü. 4. jeol. Yanardağ etkinliğini yitirmek. 5. mec. Duygular dinmek, yatışmak, etkisini yitirmek: “Öfkeleri bir yaz fırtınası gibi birdenbire sönüverdi.” -Ö. Seyfettin. 6. mec. Gerilemek, parlaklık ve önemini yitirmek: “Münakaşa tekrar eski hızını alamayarak biraz sonra söndü.” -R. N. Güntekin. 7. mec. Ses duyulmaz olmak. 8. mec. Tükenmek, yok olmak, yitmek: “Esmer lekeler, sönmüş sivilcelerden artakalan çukurlar, kabarcıklar yüzünü yayık ayranına çevirmiş.” -S. Birsel.


sönmek

< ET sönmek: sönmek; mahvolmak


sönmek için benzer kelimeler


sönmek, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, s harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 's', 'ö', 'n', 'm', 'e', 'k', şeklindedir.
sönmek kelimesinin tersten yazılışı kemnös diziliminde gösterilir.