söylence
a. Efsane.
söylence
Laf, söz, dedikodu.
söylence İng. mythe
(Yun. mythos = söz, söylenen ve duyulan söz; masal, öykü) : 1. Tanrılar, kahramanlar, önceki çağların olayları üzerine anlatılanlar, masallar, öyküler. 2. Bir toplumda öykü biçiminde canlı olarak yaşayan eski gelenek ve görenekler bağlamı, insanlığın en eski yaşantı ve düşüncelerinde dile gelmiş olan öyküler. 3. İmgelem ürünü olarak estetik incelemenin konusu olan öyküler. 4. Ulusların en eski yaşantılarının simgesel olarak dile gelişi (Bachofen).
söylence İng. legend
Dinsel nitelikleri olan erkek ve kadınlarla ilgili olaylarla, kutsal varlıklarla ilişkili hayvan, bitki ve nesneleri konu alan masal türü. bk. yerel söylence, tarihsel söylence, nedenli söylence.
söylence İng. Myth
Tarih öncesi Tanrılarının serüvenlerini anlatan öykü.
söylence Osm. efsane
Eski çağlardan beri söylenegelen, olağanüstü varlıkları ve olayları konu edinen imgesel öyküler.
söylence için benzer kelimeler
söylence, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca,
s harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
's', 'ö', 'y', 'l', 'e', 'n', 'c', 'e', şeklindedir.
söylence kelimesinin tersten yazılışı ecnelyös diziliminde gösterilir.