sözleşme

sözleşme

a. 1. Sözleşmek işi. 2. huk. Hukuki sonuç doğurmak amacıyla iki veya daha çok kişinin, kuruluşun karşılıklı ve birbirine uygun irade beyanlarıyla gerçekleşen işlem, bağıt, akit, mukavele, kontrat: “Anayasa, her şeyden önce bütün vatandaşların uymak zorunda olduğu bir toplum sözleşmesidir.” -N. Cumalı. 3. Bu işlemi gösteren belge, mukavelename.


sözleşme İng. contract

İki ya da daha çok kişinin bir şeyi yapmak ya da yapmamak üzere aralarında anlaşmalarını dile getiren bağlayıcı uzlaşma . Toplum Sözleşmesi (Contrat Social): J. J. Rousseau'nun temel kavramı. İnsanların bir toplum kurmak, özgürlüğü ve eşitliği herkese sağlamak için, özgürlüğü genel istence aktarmak üzere kendi istekleriyle uzlaşmaları.


sözleşme İng. contract

Bir oyuncunun tiyatro yönetimiyle yaptığı yazılı anlaşma.


sözleşme

akid, mukavele. ~ cezâsı (kıyını) : cezâî şart. ~ konusunda yanılgı, yanılma: ma'kudün aleyhde hatâ. ~ kurma sözvermesi: akid yapma va'di (bk. ön sözleşme). ~ özgürlüğü: akid serbestîsi.


sözleşme İng. contract

Sözlü veya yazılı olarak yapılan icap ve kabul irade bildirimlerinin birbirlerine uygun bir biçimde birleştirilmesiyle hazırlanan ve taraflarca imzalanan belge.


sözleşme İng. contract

1. Yanların ilintisiz isteklerini açığa vurarak anlaşmaları. 2. Kişilerin, yandaş olarak bir hakkı değiştirmek, ortaya çıkarmak ya da düşürmek amacıyla yasalar çerçevesinde iç güdülerine dayanarak imzaları altında yaptıkları karşılıklı ve yazılı bildirim.


Sözleşme İng. Contrat

sözleşme için benzer kelimeler


sözleşme, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, s harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 's', 'ö', 'z', 'l', 'e', 'ş', 'm', 'e', şeklindedir.
sözleşme kelimesinin tersten yazılışı emşelzös diziliminde gösterilir.