sübaşı
sübaşı Osm. şahne, şihne
Sübaşı Köken: T.
1. Kentlerin, özellikle kasabaların güvenlik işlerine bakan görevlilerin buyurucusu. 2. Acemi ocaklarında küçük aşamalı subay. 3. Kapıkulu süvarileri arasından, savaş zamanı güvenlik işlerine bakmak, barış zamanı da vergi toplamak işleri için ayrılan kimse. 4. Rumeli'de çiftlik kâhyası.
Sübaşı Köken: T.
Cinsiyet: Erkek Askerin başı, komutan.
sübaşı, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
s harfi ile başlar, ı harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
's', 'ü', 'b', 'a', 'ş', 'ı', şeklindedir.
sübaşı kelimesinin tersten yazılışı ışabüs diziliminde gösterilir.