sultan

sultan Ar. sulµ¥n

a. (sulta:nı) tar. 1. Müslüman, özellikle Sünni hükümdarların kullandıkları unvan, padişah: Kanuni Sultan Süleyman. 2. Padişahların erkek ve kız çocukları ile anne ve eşlerine verilen unvan: Naciye Sultan. Hürrem Sultan. 3. Bektaşi azizi: Balım Sultan. 4. mec. Belli bir alanda en üst düzeyde olanlar için kullanılan bir söz: O, Türk sinemasının sultanıdır.


sultan

Bir çeşit kertenkele.


sultan

Bir çeşit aşık oyunu

< Ar. sultân) sultan


sultan

1. Padişah. 2. Prenses, 3. Padişah anası, bk. sûltan.


sultan

Sultan // hanum sultan: padışah karısı


sultan

1. Müslüman, özellikle Sünnî hükümdarların kullandıkları san: Sultan Osman gibi. 2-Padişahların erkek ve kız çocukları ile anne ve eşlerine verilen san: Naciye Sultan, Hürrem Sultan gibi.


Sultan Köken: Ar.

Cinsiyet: Erkek 1. Padişah, hükümdar. 2. Hükümdar ailesinden olan kadınlara verilen ad. 3. Sevilen, beğenilen, baş tacı edilen.Cinsiyet: Kız 1. Padişah, hükümdar. 2. Hükümdar ailesinden olan kadınlara verilen ad. 3. Sevilen, beğenilen, baş tacı edilen.


Sultan

Edirne ili, İbriktepe bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


sultan için benzer kelimeler


sultan, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, s harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 's', 'u', 'l', 't', 'a', 'n', şeklindedir.
sultan kelimesinin tersten yazılışı natlus diziliminde gösterilir.