şümul
şümul, -lü Ar. şum°l
şümûl
a. (şümu:lü) esk. 1. İçine alma, kaplama, kapsama: Bu şekil şümulü, tesiri ve aldatıcı mahiyeti bakımından korkunçtur. -N. Hikmet. 2. man. Kaplam.
şümûl
çevre, çevre-içi, kaplam.
şümul, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
ş harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'ş', 'ü', 'm', 'u', 'l', şeklindedir.
şümul kelimesinin tersten yazılışı lumüş diziliminde gösterilir.