sürgün
a. 1. Ceza olarak belli bir yerin dışında veya belli bir yerde oturtulan kimse: Sürgünü yalnız memleket hasreti yıkmaz. -R. H. Karay. 2. Sürülme işi, nefiy: Sürgün benim için ölüm gibi bir şey olmuştu. -R. N. Güntekin. 3. Bir kimsenin sürüldüğü yer: Sürgünlerde çile dolduruyordu en güzel yaşında. -Y. Z. Ortaç. 4. Filiz. 5. İshal.
sürgün Fr. Dévoiement
sürgün Fr. Troncule
sürgün
İshal.
sürgün
Ağaç filizi.
sürgün
Yelin çukur yerlere yığdığı kar birikintisi.
sürgün
Dokumalardaki seyreklik.
sürgün
Sel sularının getirdiği kum.
sürgün
Filiz.
sürgün
Sürülmüş
sürgün İng. banishment, transportation
Bir kimsenin, sürekli olarak oturduğu yerden uzak bir kent ya da ilçede oturmasını zorunlu kılan ceza.
sürgün Osm. fışkın
bk. fışkın kol.
sürgün İng. outgrowth
Bitkilerin değişik uzunluk ve büyüklükteki, genellikle yapraksız, küçük filiz ve dalcıkları, hlk. ishal.
sürgün
Tarlayı hızlı akan su ile sulama. (Darıveren *Acıpayam -Denizli)
sürgün için benzer kelimeler
sürgün, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
s harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
's', 'ü', 'r', 'g', 'ü', 'n', şeklindedir.
sürgün kelimesinin tersten yazılışı nügrüs diziliminde gösterilir.