suspus

suspus

sf. 1. Susmuş, sinmiş: “Başını öne eğip suspus oluşlarında böyle bir huyun tesirini keşfedebilmekteyim.” -Y. K. Karaosmanoğlu. 2. zf. Susmuş, sinmiş bir biçimde: “Çenelileri hor görmemeliyiz, gereğinde söze atılmak, konuşmak hatta epeyce konuşmak suspus oturmaktan yeğdir.” -N. Uygur.


suspus için benzer kelimeler


suspus, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, s harfi ile başlar, s harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 's', 'u', 's', 'p', 'u', 's', şeklindedir.
suspus kelimesinin tersten yazılışı supsus diziliminde gösterilir.