te

(I) Türk alfabesinin yirmi dördüncü harfinin adı, okunuşu.

II) a. Sıhhi tesisatta su borusunu üç yönlü kullanabilme durumuna getiren parça.

1.İşte : Te, bu çocuk getirdi keçileri. 2.Şaşma ünlemi. 3.Olmaz, hayır : Te, ben onu almam. 4.Aşağılama ünlemi : Te, ben de seni elinden iş gelir sanırdım! 5.Denli : Te, sen halkasın ben gidip geleceğim. 6.Kez: Bu te de sen gel.

Üzüm çürüğü.

Olmaz, hayır!

Te!

kim. Tellür elementinin simgesi.

Te İng. tee

Borudan kol almakta kullanılan bağlantı parçası.

bk. tellür

te, 2 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'e', şeklindedir.
te kelimesinin tersten yazılışı et diziliminde gösterilir.