tecvit

tecvit, -di Ar. tecv³d

a. (tecvi:di) esk. 1. Kelimelerin söylenişinde, seslerin çıkaklarına, uzunluk ve kısalıklarına göre okunması: “Okurken tecvide riayetten kelimeler ağzında yassılanarak, yayvanlaşarak, incelerek çıkıyordu.” -M. Ş. Esendal. 2. din b. Kur'an'ın doğru okunmasını sağlayan bilim. 3. din b. Bu bilim üzerine yazılmış kitap.

---

tecvit, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'e', 'c', 'v', 'i', 't', şeklindedir.
tecvit kelimesinin tersten yazılışı tivcet diziliminde gösterilir.