tesanüt

tesanüt, -dü Ar. tes¥nud

a. (tesa:nüt) esk. 1. Omuzdaşlık. 2. Dayanışma: “İnsan zekâsının birliği, düşüncelerin tesanüdünden doğan büyük ve ümit verici bir netice.” -C. Meriç.

---

tesanüt, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'e', 's', 'a', 'n', 'ü', 't', şeklindedir.
tesanüt kelimesinin tersten yazılışı tünaset diziliminde gösterilir.