tezkiye

tezkiye Ar. tezkiye

a. (te'zkiye) esk. 1. Temize çıkarma, aklama. 2. Bir kimsenin iyi bir insan olduğunu kendisini tanıyanlardan soruşturarak ortaya çıkarma.

---

tezkiye, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'e', 'z', 'k', 'i', 'y', 'e', şeklindedir.
tezkiye kelimesinin tersten yazılışı eyikzet diziliminde gösterilir.