tığ

tığ Far. t³¦

(I) a. 1. Dantel veya yün örmekte kullanılan, ucu çengelli kısa şiş: “Maviş Hanım'ın elinde tığ, pencerenin önüne oturmuş, sabırla dantel üretir, görmüyor mu?” -A. İlhan. 2. Biz (II). 3. Demirci ve tesviyecilerin delikleri büyütmek veya eşit duruma getirmek için kullandıkları takım.


tığ Far. t³¦

(II) a. esk. Kılıç.


tığ

Savrulmuş harman tınazı.


tığ

1.Savrulmamış harman tınazı. 2.bk. tı. 3.Saman yığını.


tığ

İğne.


tığ

Parasız pulsuz.


tığ

Dağdan yuvarlanan büyük kar yığını, çığ.


tığ

Buğday yığını.


tığ

Biz.


tığ

< Far. tîğ: Saman, tane karışımı, ezilmiş buğday yığını.


tığ

Savrulmaya hazır, uzunlamasına duran buğday yığını; kancalı örgü şişi


tığ

< Far. tîg: tığ; dövülmüş ve rüzgâr doğrultusuna dik ve uzun bir şekilde yığılmış harman; kancalı örgü şişi; matkap rende vb. nin kesici veya delici ucu. || tığ sawurmak: harmanı savurmak


tığ

Örgüde kullanılan metal şiş


tığ

Dövülmüş buğday yığını


tığ Osm. tığ

Rendenin ağacı kesen ve talaş çıkaran çelik ağızlı bıçağı.

I) Buğday ya da arpa yığını. (Kırçiçeği *Susuz, Baykara *Selim -Kars; *Ağın -Elâzığ)

II) 1. Saraçların kullandığı tel iğne. (*Gerze -Sinop) 2. Ayakkabıcı bizi (*Yalvaç -Isparta; *Kemalpaşa -İzmir; -Bursa; Kuzköy *Akkuş -Ordu; *Güdül -Ankara; *Aksaray -Niğde)


tığ için benzer kelimeler


tığ, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, ğ harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'ı', 'ğ', şeklindedir.
tığ kelimesinin tersten yazılışı ğıt diziliminde gösterilir.