tıkaç

tıkaç, -cı

a. Herhangi bir şeyin delik veya ağzını tıkamaya yarayan nesne.


tıkaç Fr. Bouchon
tıkaç Fr. Tampon
tıkaç

Kısa boylu, şişman.


tıkaç İng. plug
tıkaç İng. stopper

Lavabo, yıkanma teknesi v.b. araçlar içinde su biriktirebilmek için çıkış deliğine konan konik parça.


tıkaç İng. valve

Genellikle bir boru içine ya da bir elektrik çevrimine yerleştirilen ve bir geçiti denetlemeye yarayan gereç.


tıkaç Fr. culot (-d'un volcan)

(yanardağ) (coğrafya)


tıkaç Osm. samâme

(biyoloji)


tıkaç İng. pluf

1. metalbilim: Erimiş madeni kalıba akıtan deliği kapamada kullanılan parça. 2. madencilik: Su sızıntılarını önlemek için küçük delikleri kapamakta kullanılan ağaç kama. 3-döşem: Akak ağım kapamaya yarayan çeşitli biçimde parça.


tıkaç İng. neck

Dikey biçimli yanardağ baca dolgusu.


Tıkaç İng. Thyllosis
Tıkaç İng. Stopfen

tıkaç için benzer kelimeler


tıkaç, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, ç harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'ı', 'k', 'a', 'ç', şeklindedir.
tıkaç kelimesinin tersten yazılışı çakıt diziliminde gösterilir.