tımar

tımar Far. t³m¥r

(I) a. esk. 1. Yara bakımı. 2. Ağaç bakımı: “Merkeplere atladılar, şeftali bahçelerinden geçtikten sonra tımar görmemiş sık, gür bir ayvalığa daldılar.” -R. H. Karay. 3. Binek hayvanlarının kıllarını, derisini temizleme: “Tımar tam bir saat sürüyor, yarım saat hayvanın bir tarafı, yarım saat öbür yanı.” -H. Taner.

II) a. tar. Anadolu Selçukluları ve Osmanlılarda, belirli görev ve hizmet karşılığında kişilere verilen, yıllık geliri 3.000-20.000 akçe olan toprak.


tımar

1. Osmanlı İmparatorluğu toprak düzeninde yıllık geliri yirmi bin akçeye kadar olan topraklar ve bu topraklardan alınan vergi. krş. zeamet, has 2. bk. tımar düzenlemesi


tımar Osm. ihtimam

bk. bakım.


tımar için benzer kelimeler


tımar, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'ı', 'm', 'a', 'r', şeklindedir.
tımar kelimesinin tersten yazılışı ramıt diziliminde gösterilir.