tırmık

tırmık, -ğı

a. 1. Tırnak beresi: “Yüzünde tırmıklar vardı.” -P. Safa. 2. Kabartılmış toprağın taşını, çöpünü ayıklamak için kullanılan seyrek dişli, tarak biçiminde araç.


tırmık

Bir çeşit dikenli bitki.


tırmık Fr. herse

(tarım)


tırmık

[dırmık, dırmuk] 1. Ekin tarlasında, harman yerinde ekin ve sapları toplamakta kullanılan çatal ağızlı araç. (Akçaşar *Yalvaç -Isparta; *Kemalpaşa -İzmir; Kandilli, *Bozüyük -Bilecik; Yenikent, Yeşilova *Aksaray -Niğde; Yukarıbozkuyu *Kadirli -Adana) [dırmık] : (Beyköy *Şarkikaraağaç -Isparta; Kandilli *Bozüyük -Bilecik) [dırmuk] : (Meyvebükü, Kamanlar *Güdül -Ankara) 2. Sürülmüş tarlayı düzlemek ve temizlemekte kullanılan alt yüzünde sivri demirleri olan dikdörtgen bir tabla ve ona dik tutturulmuş uzunca bir direkten oluşmuş tarım aracı. (-Kırklareli)


tırmık için benzer kelimeler


tırmık, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'ı', 'r', 'm', 'ı', 'k', şeklindedir.
tırmık kelimesinin tersten yazılışı kımrıt diziliminde gösterilir.