tırpan

tırpan Rum.

a. 1. Uzun bir sapın ucuna tutturulan, ot, ekin vb.ni biçmeye yarayan, hafifçe kıvrık, uzun çelik bıçak: Borçlarını da parayla değil, mevsimi geldiğinde çaycının tarlasında tırpan sallayarak ödüyorlardı. -A. Kulin. 2. sp. Güreşte devirmek amacıyla rakibin ayak bileklerine hızla ayak vurarak yapılan bir oyun.

tırpan

Karşı güreşçinin ayak bileklerine hızla ayak vurma.

I) Ekin ve ot biçme aygıtı. (Yenikent *Aksaray -Niğde)

II) Ayakkabı altına konacak köseleyi kolay yapışabilmesi için pürüzlü duruma sokmakta kullanılan orağa benzer araç. (*Senirkent -Isparta)

tırpan için benzer kelimeler

dış tırpan

iç tırpan

tırpan adımı

tırpan atmak

tırpan bacak

tırpan dişemek

tırpan taşlamak

tırpan yörüyüşü

tırpan, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'ı', 'r', 'p', 'a', 'n', şeklindedir.
tırpan kelimesinin tersten yazılışı naprıt diziliminde gösterilir.