tohum

tohum Far. tu¬m

a. 1. bit. b. Bitkilerde döllenme sonunda yumurtacıktan oluşan ve yeni bir bitki oluşmasını sağlayan tane: “Bir bez parçasına sardığı boru çiçeği tohumlarını toprağa serpti.” -İ. O. Anar. 2. mec. Soy sop, döl, nesil, sülale: Tohumu kurudu. 3. mec. Ortaya bir sonuç çıkaran, bir sonucun oluşmasına sebep olan şey: “Ruhuna ve hafızasına serpilen bu tohumlar onda zamanla çiçeklerini açar ve meyvelerini verir.” -A. Ş. Hisar. 4. Spermatozoit.

tohum Fr. Semence
tohum Fr. Spore
tohum Fr. Sporidie
tohum Fr. Spedalskhed ou spedalsk
tohum Fr. Germe
tohum

Birisinden yardım isteme, birisine sığınma anlamındadır, aman sözcüğüyle birlikte kullanılır

tohum

Damızlık erkek at, aygır.

tohum

Oğlan evinden geline giden armağan.

tohum

< Far. tuhm: tohum. || tohem || tohım || tohom || tuhum

< Far. tohm) Tohum

tohum İng. seed

Bitkilerde döllenmeden sonra tohum taslaklarının gelişmesiyle meydana gelen yapı.

tohum İng. semen
tohum

bk. tane.

tohum Osm. büzûr

(tarım)

tohum İng. seed

Bitkilerde döllenmeden sonra tohum taslaklarının gelişmesiyle meydana gelen yapı.

tohum Osm. tohum
tohum

Çekirdek.

Tohum Osm. Bezir

---

tohum için benzer kelimeler

---

tohum, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'o', 'h', 'u', 'm', şeklindedir.
tohum kelimesinin tersten yazılışı muhot diziliminde gösterilir.