topaç

topaç, -cı

a. 1. Çevresine ip sarılıp birden bırakılarak veya kamçı ile vurularak döndürülen koni biçiminde ucu sivri oyuncak: “Çünkü planlarını gördüğün bu topaç, boşlukta hareket edeceği için arzu ettiğim hıza ulaşır ve karşı hareketi gerçekleştirebilir.” -İ. O. Anar. 2. Kurşun borunun ağzını genişletmekte kullanılan bir tür ağaç tıkaç. 3. Kayık küreğinin toparlakça yeri. 4. Toparlak sepet veya küçük küfe.


topaç

1.Tencerede pişirilerek kendi yağıyla kızartıldıktan sonra kış için saklanan et : Yemeği topaçla yaptım. 2.Taş dibekte dövüldükten sonra pişirilen et, bulgur ve soğan karışımı bir çeşit yemek.


topaç

Yumruk büyüklüğünde kuru toprak parçası, kesek.


topaç

Çevresine altın dizilmiş kadın fesi.


topaç

Kötürüm.


topaç

1.Yoğurt çalkalamakta kullanılan üstten kulplu toprak küp. 2.İbrik.


topaç

Küfe.


topaç

Kayık küreklerinin elle tutulan üst bölümü.


topaç

Sıkışmış toprak parçası, kesek.


topaç

Ağaçtan yapılmış kalın ve toparlak sopa


topaç

Kötürüm, felçli


topaç İng. turnpin, tampin

Kurşun borunun ağzını genişletmekte kullanılan, topaç biçimli ağaç tıkaç.


topaç İng. pirouette

Bir atın üstünde göstericinin kendi ekseni çevresinde hızla dönerek, ayakları üzerine düşmesi.


topaç Fr. gyroscope

(fizik)


topaç

bk. düzdöner.


topaç

İp yumağı. (Kızılca *Bor -Niğde)


topaç, (topak)

Yuvarlak, toparlak, top gibi.


Topaç Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Çocukların sicim sarıp salarak çevirdikleri armut biçimindeki oyuncak. 2. Sağlıklı, gürbüz çocuk.


Topaç

Nevşehir ili, Acıgöl ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Topaç

Yozgat ili, Musabeyli bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Topaç

Yozgat ili, Salmanlı bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


topaç için benzer kelimeler


topaç, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, ç harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'o', 'p', 'a', 'ç', şeklindedir.
topaç kelimesinin tersten yazılışı çapot diziliminde gösterilir.